31 Ocak 2012 Salı

Bindokuzyüzyetmiş














Dolabın en naftalinli yerinde unutulmuş
bir hırkanın hüznü var bu gece.
Cevabını hiç kimsenin merak etmediği
bir bilmece gibi işte...
Vapurlar geçiyor beynimden.
Koca bir çekiç beni yer yüzüne çakıyor
doğduğum günden beri
mezarıma çakılıyorum.
Şarkıcısını bir türlü anımsayamadığın bir şarkı olup
aklına takılıyorum.
Dilinin ucundayım.
Elinde avucunda.
Bindokuzyüzyetmiş kokan bir sandığın dibindeyim,
bir dokunsan yüzüm yetmiş yerinden pare...

4 yorum:

  1. Seni ben bir yerlerde unutacak kadar hatırlıyorum...

    YanıtlaSil
  2. Derinden bi' yazı Ray,ilk okuduğumda yeni uyanmıştım anlamamıştım bir şey.
    Sanki her okunduğunda farklı anlamlar yüklenecek türden.

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. Herkesin hayaldünyası farklı, bilinçaltı farklı. Kelimeler sözlükteki anlamıyla değil, bize çağrıştırdıkları anlamlarla yaşarlar.

      Sil