Mathilda

Doğur beni Mathilda...

Kucağında uyandır beni.

Memelerinden irin aksın.

Bir belâ getir dünyaya,

seni üzenleri yarım bıraksın.

Kupkuru, çatlak topraklara damlayan dölden

kahverengi, zehirli dikenler donansın.

Büyüt beni Mathilda...

Serseri yetiştir beni.

Bize iyi diyenler kendinden utansın.

Öyle bir eğit ki beni; herkes sana orospu,

bana piç gözüyle baksın.

Sen kundaklarken bir bebeği,

ben bir ev kundaklayayım, cayır cayır yansın.

Sev beni Mathilda...

Koynuna al beni.

Bacaklarından kaynar sular boşalsın.

Öyle bir seviş ki benimle, sesimizi duyanlar kızarsın.

Döktüğümüz terler tenimizde karışırken,

uyuyan tüm komşular çığlığınla uyansın.

Öldür beni Mathilda...

Paramparça et beni.

Parmaklarından kıpkırmızı kan sızsın.

Bana vurduğun her bıçak darbesi

seni sevmeyenleri kanatsın.

Etimden yemekler yap, dağıt herkese.

Böyle güzel bir ölümü cümle âlem tatsın.


Raymond Dufayel